Τον έστειλαν οι γονείς του στην Αγγλία για να σπουδάσει δικηγόρος.
«Αν ήταν να έκανα ότι γούσταραν άλλοι , ίσως να ήμουν ένας δικηγόρος της πλάκας και να λιμοκτονούσα»
λέει ο ίδιος φτύνοντας τον κόρφο του.
Ο Γιώργος Παρασκευάς άλλα πράματα είχε στα μυαλά του. Στοίχημα, σκυλοδρομίες, ιπποδρομίες.
Μία χαρακτηριστική αναφορά του για μια ιπποδρομία ήταν για έναν σταβλίτη
που έδωσε 3 κουβάδες νερό πριν την κούρσα στο άλογο (φαβορί της
κούρσας) και δε μπορούσε να πάρει τα πόδια του στην κούρσα με συνέπεια
να χάσει ότι είχε απομείνει ποντάροντας πάνω στο συγκεκριμένο άλογο.
Αν ο Nick the Greek ήταν προφέσορας στο πόκερ, ο Τζον Τάραμας μαιτρ των
καζίνο, τότε ο Γιώργος Παρασκευάς υπήρξε ίσως ο μεγαλύτερος γκουρού του
στοιχήματος ποδοσφαιρικών αγώνων.
Δεν πρόβλεπε αποτελέσματα αγώνων, αλλά επέλεγε και περίμενε.
Δεν ποντάριζε σε ομάδες, αλλά σε αποδόσεις στοιχηματικής ευκαιρίας.
Δεν ήθελε να κερδίζει σε καθημερινή βάση, αλλά σε βάθος χρόνου.
Στα μέσα της δεκαετίας του 90 και ενώ πολλές από τις σημερινές εταιρίες
στοιχημάτων δεν υπήρχαν, έστησε στην Αθήνα και συγκεκριμένα στην
Ηλιούπολη σε ένα διαμέρισμα μια εταιρία πληροφόρησης η οποία πουλούσε τα
αποτελέσματα των αγώνων από το τηλέφωνο, δίνοντας τα live scores των
αγώνων.
Το τηλέφωνο ήταν 090252777, όπου μέσω του συγκεκριμένου ο ίδιος ο
Γιώργος Παρασκευάς ενημέρωνε για τα αποτελέσματα των αγώνων. Είχε στήσει
5 - 6 πιάτα πάνω στην ταράτσα του και έτσι εκείνος είχε live τα
αποτελέσματα τα οποία και αναμετέδιδε.
Επίσης η γραμμή 090257707 άνηκε στον ίδιο και μέσω αυτής πουλούσε τις ειδήσεις και όλα τα νέα των ομάδων.
Οι διαδικτυακές του σελίδες ήταν πρώτα το beto και στην συνέχεια το
Betonet, που αποτέλεσε και την πρώτη σοβαρή προσπάθεια συνδρομητικού
site στην χώρα. Το 2002 δημιούργησε μια ισχυρή ομάδα συντακτών που δεν
την αποτελούσαν επαγγελματίες δημοσιογράφοι, αλλά εραστές του
στοιχήματος, με βαθιά γνώση ο καθένας σε διαφορετικά πρωταθλήματα και με
μεγάλο μεράκι και διάθεση πρόσφεραν στους συνδρομητές όχι ξερά σημεία
και προφητείες για σίγουρα κέρδη, αλλά ουσιαστική ενημέρωση, ψαγμένες
προσεγγίσεις, εκτιμήσεις και συζητήσεις στο forum που έχουν μείνει
ιστορικές.
Σπάνια έβγαινε σε ράδιο και τηλεόραση, παρόλο που ήταν αρεστός από τον
κόσμο που ήθελε να τον ακούει, καθώς θεωρούσε τριβή του ονόματος του
όπως υποστήριζε .
Δηλώνει άτομο που κάνει ότι του αρέσει και έχει καταφέρει, αυτό που του αρέσει να το κάνει επάγγελμα.
Είχε υποστεί πενταπλό by – pass και όμως καπνίζει το ένα τσιγάρο πίσω
από το άλλο. Όταν δεν καπνίζει τσιγάρο, ανάβει το πούρο του. Όταν
τελείωνε την κούπα του καφέ του, γέμιζε το ποτήρι του ουίσκι.
Στα μέσα Ιουλίου του 2006 έφυγε από τη ζωή , τον πρόδωσε η βασανισμένη καρδιά του.
Ερ: Πιστεύετε ότι το στοίχημα είναι περισσότερο θέμα γνώσης ή τύχης;
Απ: Δεν υπάρχει καμία τύχη στο στοίχημα. Είναι θέμα διαίσθησης. Γνωρίζω έναν πολύ ωραίο ορισμό για την τύχη: «Η τύχη ευνοεί το προετοιμασμένο μυαλό».
Άμα είσαι προετοιμασμένος βλέπεις τις ευκαιρίες. Αυτό ισχύει σε οποιαδήποτε πτυχή της ζωής.
Άμα δεν είσαι προετοιμασμένος, σου φωνάζουν οι ευκαιρίες και εσύ χαμπάρι δεν παίρνεις.
Ερ: Μπορεί κάποιος να ζήσει από το στοίχημα;
Απ: Ναι, έχεις έναν μπροστά σου.
Ερ: Είναι εύκολο;
Απ: Όχι, ποτέ. Διότι το στοίχημα δεν έχει μεγάλη διαφορά από το χρηματιστήριο...
Για να το κάνεις αυτό πρέπει να έχεις κάβα, να έχεις πείρα.
Και όταν μιλάμε για πείρα δεν μιλάμε να διαβάσεις κάτι στο ίντερνετ ή σε ένα εγχειρίδιο.
Πείρα είναι να τα χάσεις επί μία δεκαετία και να προβληματιστείς.
Έτσι μαθαίνεις. Ειδικεύσου σε ένα πρωτάθλημα , δύο το πολύ. Για
παράδειγμα, εγώ δεν παίζω για να πάω ταμείο μια φορά την εβδομάδα. Εγώ θέλω να πάω ταμείο 3-4 φορές το χρόνο και να κλείσω σπίτια και
παραλίγο να κλείσω σπίτια αυτό το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Ένα
παιχνίδι δεν έκατσε και αν καθότανε δεν θα έκλεινα σπίτια, αλλά παλάτια.
Ερ: Θεωρείτε τους Έλληνες άπειρους παίκτες;
Απ: Παντού έτσι είναι οι τζογαδόροι. Πάντα οι εταιρίες στοιχημάτων
ενδιαφέρονται για τη μάζα. Οι επαγγελματίες παίκτες, όπως εγώ, είναι για
αυτές ένα αναγκαίο κακό.
Ερ: Πιστεύετε ότι στο εξωτερικό στήνονται παιχνίδια για να κερδίσουν τα γραφεία στοιχημάτων, παράνομα ή μη;
Απ: Όχι.
Αυτή είναι η σκέψη των Ελλήνων και η βάση αυτής της σκέψης είναι πρώτον
γιατί το ελληνικό πρωτάθλημα είναι αναξιόπιστο, χυδαίο και βρομερό. Γι’
αυτό το χάλι ευθύνεται κυρίως η δημοσιογραφική φάρα, γιατί έχουν την
εξουσία στα χέρια τους και μπορούν να κρίνουν και πολιτικά και αθλητικά
και οικονομικά, αλλά δεν το κάνουν. Αν ήθελε ο τύπος και τα ΜΜΕ θα
υπήρχε κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσα σε τρεις μήνες. Εγώ πάντως
ποτέ δεν πόνταρα δεκάρα σε ελληνικό ποδόσφαιρο. Ό,τι στήσιμο έχω
ακούσει έχει να κάνει με τους ποδοσφαιριστές να τα στήνουν για να τα
πάρουν από τους μπουκ. Ο μπουκ δεν έχει ανάγκη να στήσει κανένα
παιχνίδι. Αν πρέπει να παίξεις 4 παιχνίδια, ποιο να πρωτοστήσεις; Ποιος
μπουκ έχει το θάρρος ή τα χρήματα να στήσει μια Manchester United;
Όλα αυτά περί στησίματος είναι για τους παίκτες, όποτε χάνουν τα λεφτά τους.
Παιχνίδια μπορούν να στηθούν μεταξύ των ομάδων όταν τις συμφέρει και τις
δύο ή όταν η μια χρωστά κάτι σε μία άλλη και αυτή της το ξεπληρώνει.
Εγώ δεν ψάχνω για δικαιολογίες.
Πιστεύω ότι εγώ είμαι υπεύθυνος για ό,τι μου συμβαίνει, καλό ή κακό, και
όχι οι άλλοι. Αν έχασα ένα παιχνίδι και μετά μαθαίνω ότι ήταν στημένο
καλά να πάθω, έπρεπε να το ξέρω.
Ερ: Παρά το γεγονός ότι το «πάμε στοίχημα» μπήκε πρόσφατα στη ζωή μας
υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια παράνομο στοίχημα και μάλιστα ανθεί, παρά
τον ανταγωνισμό του νόμιμου στοιχήματος. Ποια πλεονεκτήματα μπορεί να
έχει το παράνομο στοίχημα για κάποιον παίκτη;
Απ: Για εμένα κανένα. Για άλλους ίσως είναι οι καλύτερες αποδόσεις. Εγώ
πάντως προτιμώ τον ΟΠΑΠ, γιατί ακόμα και αν κερδίσεις στο παράνομο
στοίχημα, μπορεί να μην πληρωθείς και ύστερα πού να βρεις το δίκιο σου;
Εμένα ο μπουκ μου είναι ο ΟΠΑΠ, η εταιρία στοιχήματος. Όπου όμως
υπάρχει χρήμα, υπάρχει και παρανομία. Ένα από τους λόγους που δε
ασχολούμαι με το παράνομο στοίχημα είναι γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει παράνομος μπουκ, ο οποίος θα αντέξει να με πληρώσει εάν κερδίσω ένα από τα γερά στοιχήματα.
Αν κερδίσω ένα στοίχημα, που πληρώνει π.χ 400 φορές τα λεφτά μου, πώς θα
με πληρώσει; Εγώ πάντως δεν ασχολούμαι με παράνομο. Να’ ναι καλά η
εταιρία στοιχήματος και ο ΟΠΑΠ.
Ερ: Θεωρείται το στοίχημα ρίσκο για τον ΟΠΑΠ ή την
εταιρία στοιχήματος, γιατί μπορεί κάποια στιγμή τα αποτελέσματα να
έρθουν διαφορετικά από ό,τι επιθυμούν και να καταστραφούν;
Απ: Το ελληνικό κράτος και ο ΟΠΑΠ δεν είναι μπουκ. Μπουκ είναι ο
Κόκκαλης, η εταιρία στοιχήματος. Ο ΟΠΑΠ, το κράτος, παίρνει 40% από το
τζίρο του «Πάμε Στοίχημα» και δεν το νοιάζει, δε δίνει δεκάρα τσακιστή,
αν η εταιρία στοιχήματος χάσει ή κερδίσει. Η σύμβαση, η οποία υπεγράφη
μεταξύ Κόκκαλη και κράτους για μένα μπορούσε να κατηγορηθεί ως απάτη σε
δικαστήριο εις βάρος του Κόκκαλη. Ο Κόκκαλης παίζει σε ένα περιβάλλον,
που κέρδος 25% θεωρείται πολύ καλό και δίνει το 40% στον ΟΠΑΠ. Το
κράτος και ο ΟΠΑΠ δεν ρισκάρουν.
Ερ: Θα συνεχίσει το στοίχημα να έχει την ίδια επιτυχία στην Ελλάδα;
Απ: Ο κόσμος δε θα σταματήσει να παίζει, θα αυξάνεται. Δώσε του Έλληνα τζόγο κι αυτός θα παίξει.
Με ένα πράγμα όμως δεν συμφωνώ: άφησαν τους μαθητές, τους νέους να μπουν
στα πρακτορεία να παίξουν στοίχημα. Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ
κακό. Και εγώ πιστεύω ότι αυτό θέλει το κατεστημένο. Να μάθει τη
νεολαία να παίζει τζόγο.
Ερ: Για ποιο λόγο;
Απ: Όταν ο άνθρωπος είναι πεινασμένος και πάει στο σπίτι του το βράδυ
μετά από 12-14 ώρες δουλειάς στον αγρό ή το εργοστάσιο και έχει φτύσει
αίμα ,αλλά δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, αυτός ο άνθρωπος κάνει επανάσταση
και φεύγουν τα κεφάλια του κατεστημένου. Άμα όμως ο άνθρωπος έχει τον
ηλεκτρισμό του, τις πιστωτικές του κάρτες, το τζόγο του, το
χρηματιστήριό του κλπ. δεν ασχολείται με επανάσταση. Το διεθνές
πολιτικοοικονομικοθρησκευτικό κατεστημένο έχει πάρει το μάθημα του και
δεν θέλει να την ξαναπάθει από μια επανάσταση. Το ότι ένας μαθητής
παίρνει το χαρτζιλίκι, που είναι για τυρόπιτες και παίζει στοίχημα,
είναι βδελυγμιαίο. Όταν οι μαθητές από το σχολείο είναι μέσα στο τζόγο,
αύριο μεθαύριο, που θα βγούνε στη δουλειά δε θα είναι πάλι μέσα στο
τζόγο; Πώς να υπάρχει μείωση του στοιχήματος λοιπόν; Πήγα μια μέρα στο
Βασιλόπουλο και έφευγα με τις τσάντες στο χέρι και εκείνη την ώρα
ερχότανε ένας πατέρας με τον γιο του, που δεν πρέπει να ήταν πάνω από 14
χρονών. Και κάτι λέει ο γιος στον πατέρα του και αυτός με φωνάζει και
μου λέει «Ρε Παρασκευά, δώσε του μικρού 3-4 στάνταρ γιατί με έχει
φάει». Αν κάνουν έτσι οι γονείς, τι να κάνει το κράτος; Γι’ αυτό λέω
ότι πρέπει να απαγορευθεί η είσοδος σε άτομα κάτω των 18 ετών στα
πρακτορεία, όπως γίνεται στην Αγγλία. Αυτό όμως έπρεπε να είχε γίνει από
την αρχή. Αν το σταματήσουν τώρα ορισμένοι μαθητές θα γίνουν μπουκ και
θα παίζουν έξω από τα σχολεία. Άλλο Λόττο, άλλο Τζόκερ και άλλο το
στοίχημα. Η γλύκα του στοιχήματος είναι τεράστια ειδικά σε ένα παιδί
15-16 χρονών. Σε αυτή την ηλικία είναι ξερόλες και νομίζουν ότι επειδή
τα ξέρουν όλα μπορούν να τα πάρουν από το στοίχημα.
Ερ: Το 1999 δημιουργήσατε ένα site για το στοίχημα, το www.beto.gr, το
οποίο σημειώνει μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
Την περιμένατε αυτήν την επιτυχία;
Απ: Όχι. Διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, χωρίς καμία διαφήμιση. Ο
άνθρωπος πρέπει να ξέρει τι προσφέρει. Εμείς έχουμε ένα πάθος και όταν
είσαι παίκτης καταλαβαίνεις τι πάει να πει έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση.
Έχω μάθει business κοντά σε Εγγλέζους και Αμερικανοεβραίους, οι οποίοι
μου δίδαξαν ότι αν θέλεις να προχωρήσεις τότε οι συνεργάτες σου πρέπει να είναι καλύτεροι από εσένα.
Στην Ελλάδα υπάρχει ο φόβος ενός προϊσταμένου για τη θέση του ή κυρίως
για να μην αποδειχθεί άχρηστος και γι’ αυτό το λόγο προσλαμβάνει κάποιον
υποδεέστερο. Εγώ κάνω ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή παίρνω στη δουλειά
μου ανθρώπους, που θα ήθελα πάρα πολύ να με αποδεικνύουν άχρηστο 5 φορές
την ημέρα. Τεγόπουλος, Μπόμπολας, Κοντομηνάς, Μπατατούδης, Κόκκαλης,
Λαμπράκης, όλοι αυτοί αν ανοίξουν από ένα portal για το στοίχημα ή ένα
όλοι μαζί, εγώ σας λέω ότι δεν υπάρχει περίπτωση Έλληνας να παίξει
στοίχημα χωρίς να μπει στο beto. Θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή γιατί αυτό
το οποίο με ενδιαφέρει είναι αντικείμενο της εργασίας μου. Αποφάσισα να
το παραχωρήσω, όχι όμως στην Ελλάδα.
Η ώρα έχει φτάσει περασμένες δέκα όμως, και ο κ. Παρασκευάς πρέπει να
μας αφήσει για να ενημερωθεί για τους αγώνες. Άλλωστε, όπως ο ίδιος
είπε, δεν αργεί ο καιρός που θα αποσυρθεί: «...δεν σκοπεύω να περάσω το
υπόλοιπο της ζωής μου με τζόγο, τζογαδόρους και δημοσιογράφους. Θέλω να
πάω στο κτήμα μου με έναν σκύλο, δύο γάτους και 4 εκατ. μυρμήγκια».
(Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΔΟΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ : Χρήστο Ρομπόλη και Γιώργο Σαρηγιαννίδη)
Οι ΑΤΑΚΕΣ ΤΟΥ
θα μπορούσε να ήταν Χρηματιστηριακές συμβουλές ή λογικές Επενδυτικής
στρατηγικής. Για μελετήστε τις, κάντε την απαραίτητη τροποποίηση των
λόγων του.
Παίζουμε όσα αντέχει η τσέπη μας.
Δεν παίζουμε με δανεικά ή με λεφτά που χρειαζόμαστε για να καλύψουμε
κάποιες ανάγκες. Το καλύτερο είναι να έχουμε προκαθορισμένη κάβα από την
αρχή της χρονιάς ως το τέλος.
Δεν παίζουμε ομάδες και πρωταθλήματα που δεν γνωρίζουμε. Προσπαθούμε να εξειδικευτούμε περισσότερο σε κάποια πρωταθλήματα, γιατί δεν είναι δυνατό να παρακολουθούμε τα πάντα.
Παίζουμε με βάση την φόρμα των ομάδων
και λαμβάνουμε περισσότερο υπόψη μας τους τελευταίους 6 αγώνες. Οι
απουσίες των ομάδων μετράνε κι αυτές, αλλά από μόνες τους δεν μπορούν να
στηρίξουν ένα δυνατό προγνωστικό. Η προϊστορία έχει κάποια σημασία υπό
προϋποθέσεις(ανάλογα με το πρωτάθλημα και τις ιδιαιτερότητες των
ομάδων).
Τα παιχνίδια των πρωταθλημάτων είναι προτιμότερο για στοιχηματισμό από
αυτά των κυπέλλων και των διεθνών διοργανώσεων. Άλλο τα πρωταθλήματα και
άλλο τα κύπελλα. Σημασία έχει το κίνητρο για την κάθε ομάδα και μπορεί στην κάθε περίπτωση να είναι διαφορετικό.
Περιμένουμε κάποιες αγωνιστικές από την έναρξη των πρωταθλημάτων για να διαπιστώσουμε την κατάσταση που βρίσκονται οι ομάδες.
Τουλάχιστον 5-7 αγωνιστικές. Ενδιάμεσα μπορούμε να παίξουμε κάποια
παιχνίδια ποντάροντας μικρότερα ποσά αν κρίνουμε ότι μας δίνεται κάποια
ευκαιρία.
Παίζουμε μια ομάδα στην απόδοση που θέλουμε και κρίνουμε ότι της αξίζει. Δεν την παίζουμε όταν η απόδοση της πετσοκόβεται από τον μπουκ, μόνο και μόνο επειδή πιστεύουμε ότι θα επαληθευτούμε.
Δεν υπάρχουν «άχαστα».
Η μπάλα είναι στρογγυλή και όλα μπορούν να σπάσουν. Το ποδόσφαιρο
είναι το άθλημα των φτωχών και λατρεύεται όσο κανένα άλλο στον κόσμο
για ένα και μοναδικό λόγο : ο φτωχός μπορεί να κερδίσει τον πλούσιο αν
του το επιτρέψουν οι συγκυρίες και αυτό γίνεται με μεγαλύτερη συχνότητα
από οποιοδήποτε άλλο άθλημα στον κόσμο.
Αποφεύγουμε το ποντάρισμα σε αμφίρροπα παιχνίδια
και κυρίως στα τοπικά ντέρμπι των ομάδων. Είναι προτιμότερο να
ψάχνουμε στο κάθε κουπόνι τους άσσους και τα διπλά. Η ισοπαλία είναι
ένα αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή και από τις
δυο πλευρές.
Παίζουμε το μικρότερο αποδεκτό στοίχημα σε αριθμό αγώνων που μας προσφέρει ο μπουκ. Αποφεύγουμε τα μεγάλα στοιχήματα όπως και το άπλωμα του παιχνιδιού μας σε πάρα πολλούς αγώνες, ακόμη και αν αυτοί παίζονται σε μικρούς συνδυασμούς.
Ο σωστός παίκτης ξέρει να κρατάει «πισινή» μετά από μια μεγάλη νίκη,
αλλά και να απέχει για ένα διάστημα μετά από μια μεγάλη ήττα. Βάζουμε
στόχους με την έναρξη της κάθε σαιζόν και κάνουμε ταμείο στο τέλος της
χρονιάς. Βλέπουμε το στοίχημα ως επένδυση και όχι ως «αρπαχτή». Παίζουμε για να κερδίσουμε και γιατί γουστάρουμε το άθλημα. Δεν παίζουμε αρρωστημένα και δεν είμαστε ηττοπαθείς.
Είμαστε νοικοκύρηδες όσον αφορά την διαχείριση των χρημάτων μας και γνωρίζουμε από πριν πως θα διαθέσουμε την κάβα των χρημάτων μας. Κρατάμε λεπτομερή στοιχεία για το που βρισκόμαστε οικονομικά.
Δεν κατηγορούμε τρίτους όταν χάνουμε. Πρέπει να κάνουμε την αυτοκριτική μας για να βρούμε τι έφταιξε και να το διορθώσουμε.
Παίζουμε επιλεκτικά και όχι κάθε μέρα. Το καθημερινό παιχνίδι είναι ασύμφορο λόγω της γκανιότας και εκτός αυτού μας παρασύρει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Θυμηθείτε: όσο σημαντική είναι η επιλογή ενός αγώνα άλλο τόσο σημαντική είναι η απόρριψη κάποιου άλλου.
Το στοίχημα είναι δύσκολο «σπορ». Πολύ δύσκολο «σπορ», με προεκτάσεις
στα μαθηματικά, την λογιστική και ειδικά στην θεωρία των πιθανοτήτων.
Μην κάνετε τους ξερόλες και τους μάγκες. Δεν τα ξέρετε όλα. Κανένας δεν τα ξέρει όλα.
Και θυμηθείτε: αυτοί που ξέρουν τα περισσότερα δεν τα μοιράζονται εύκολα. Μην πιάνεστε κορόϊδα από τους ειδικούς.
Στημένα παιχνίδια υπάρχουν. Εδώ υπάρχουν στημένες εκλογές, δεν θα υπάρχουν στημένοι ποδοσφαιρικοί αγώνες; Όμως μην νομίζετε ότι κάθε στανταράκι που σας στέλνει αδιάβαστους το στησε ο book για να σας τα πάρει. Αν δεν υπήρχαν εκπλήξεις, δεν θα υπήρχε ούτε στοίχημα, ούτε τίποτα.
Όλοι γίνονται μετά Χριστόν προφήτες με μια εξυπνάδα για να πουλήσουν μούρη και να δικαιολογηθούν.
Να μη μαλώνετε με τις γυναίκες σας για το στοίχημα. Αν δεν τους αρέσει
να παίζετε φροντίστε να κερδίζετε γιατί έτσι δεν μπορούν να σας πουν
τίποτα χώρια που θα τους αρέσει να βγάζετε λεφτάκια. Το πολύ πολύ παίξτε
και λίγο στη ζούλα αλλά είπαμε όχι πολλά και με σύνεση.
Και αύριο μέρα είναι. Το στοίχημα δεν τελειώνει ποτέ. Μην παίζετε τα ρέστα σας σε ένα δελτίο για να πατσίσετε.
Ένα αουτσάιντερ που κερδίζει κάπου-κάπου είναι προτιμότερο από ένα καυτό φαβορί που χάνει κάπου κάπου.
Η μεγαλύτερη ίσως ατάκα του ήταν το « στάνταρ είναι μόνο ο θάνατος και
οι φόροι» , έκανε μεγάλο αγώνα για τη νομιμοποίηση του στοιχήματος στην
Ελλάδα. Έλεγε ότι «θα κονομήσω αν γίνει νόμιμο το στοίχημα».
Πηγές
http://www.surfbet.n... http://sportbet1.pbl... http://www.gastonebe...
01/04/2010
Διαβάστε συνέντευξη του γκουρού Παρασκευά
‘Hθελα από καιρό να σας παρουσιάσω μία από τις συνεντεύξεις του μεγάλου
δασκάλου Γιώργου Παρασκευά . Επειδή μεσοβδόμαδα θα πάμε σε ρελαντί
ρυθμό λόγω φιλικών , ήρθε η στιγμή να σας παραθέσω αυτή την συνέντευξη .
Έχει δοθεί πριν κάμποσα χρόνια και μας δίνει ακόμη ένα »στάνταρ» με
τον τρόπο του ο Γιώργος . Ήταν ο 1ος στην Ελλάδα ( σ.σ προσωπική άποψη
),που ασχολήθηκε με το στοίχημα και τις προβλέψεις-αναλύσεις . Τον
είχανε περάσει από γενεές δεκατέσσερες , αλλά όλοι τον διάβαζαν . Ο
μοναδικός που κατάφερε να κάνει συνδρομητικό site για το στοίχημα στην
Ελλάδα με επιτυχία. Μαζί του μάθαμε και μείς κάποια πραγματάκια…Ο
γνωστός και ως »γκουρού του στοιχήματος» στην Ελλάδα Γιώργος
Παρασκευάς….
….Η αναζήτηση του εύκολου χρήματος πάντα γοήτευε τον Έλληνα, γι’ αυτό
και η σχέση του με τον τζόγο είναι ξεχωριστή. Έτσι δεν ήταν δύσκολο για
το «ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ» να καταφέρει να γίνει, μέσα σε λιγότερο από ένα
χρόνο, από τα δημοφιλέστερα τυχερά παιχνίδια στην Ελλάδα, υποσκελίζοντας
το ήδη παρακμασμένο ΠΡΟ-ΠΟ. Και αν ο Νικ the Greek στην τράπουλα και ο
Τζόν Τάραμας στο καζίνο αποτελούν τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα
διεθνούς φήμης ελλήνων τζογαδόρων, στο χώρο του στοιχήματος δεσπόζει το
όνομα του Κύπριου Γιώργου Παρασκευά .
Μπαίνοντας κανείς στο διαμέρισμά του στην Ηλιούπολη, δεν μπορεί να μην
προσέξει τους δύο υπολογιστές, τον ένα δίπλα στον άλλον, και τις δύο
τεράστιες τηλεοράσεις. Προχωρώντας, την προσοχή τραβάει το ενυδρείο που
χωρίζει το σαλόνι από την κουζίνα και, πιο δίπλα, οι αναπαυτικοί
καναπέδες. Ο Γιώργος Παρασκευάς βυθίζεται σε έναν από αυτούς και, χωρίς
να χάσει χρόνο, ανάβει ένα πούρο. Ο άνθρωπος έχει υποστεί πενταπλό by –
pass και μέχρι να φύγουμε έχει καπνίσει πάνω από μισό πακέτο τσιγάρα.
Δηλώνει άτομο που κάνει ότι του αρέσει και έχει καταφέρει, αυτό που του
αρέσει να το κάνει επάγγελμα
Ερ: Πιστεύετε ότι το στοίχημα είναι περισσότερο θέμα γνώσης ή τύχης;
Απ: Δεν υπάρχει καμία τύχη στο στοίχημα. Είναι θέμα διαίσθησης. Γνωρίζω
έναν πολύ ωραίο ορισμό για την τύχη: «Η τύχη ευνοεί το προετοιμασμένο
μυαλό». Άμα είσαι προετοιμασμένος βλέπεις τις ευκαιρίες. Αυτό ισχύει σε
οποιαδήποτε πτυχή της ζωής. Άμα δεν είσαι προετοιμασμένος, σου
φωνάζουν οι ευκαιρίες και εσύ χαμπάρι δεν παίρνεις.
Ερ: Μπορεί κάποιος να ζήσει από το στοίχημα;
Απ: Ναι, έχεις έναν μπροστά σου.
Ερ: Είναι εύκολο;
Απ: Όχι, ποτέ. Διότι το στοίχημα δεν έχει μεγάλη διαφορά από το
χρηματιστήριο… Για να το κάνεις αυτό πρέπει να έχεις κάβα., να έχεις
πείρα. Και όταν μιλάμε για πείρα δεν μιλάμε να διαβάσεις κάτι στο
ίντερνετ ή σε ένα εγχειρίδιο. Πείρα είναι να τα χάσεις επί μία δεκαετία
και να προβληματιστείς. Έτσι μαθαίνεις. Ειδικεύσου σε ένα πρωτάθλημα ,
δύο το πολύ. Για παράδειγμα, εγώ δεν παίζω για να πάω ταμείο μια φορά
την εβδομάδα. Εγώ θέλω να πάω ταμείο 3-4 φορές το χρόνο και να κλείσω
σπίτια και παραλίγο να κλείσω σπίτια αυτό το Σαββατοκύριακο που μας
πέρασε (13-14 Ιανουαρίου). Ένα παιχνίδι δεν έκατσε και αν καθότανε δεν
θα έκλεινα σπίτια, αλλά παλάτια.
Ερ: Θεωρείτε τους Έλληνες άπειρους παίκτες;
Απ: Παντού έτσι είναι οι τζογαδόροι. Πάντα οι εταιρίες στοιχημάτων
ενδιαφέρονται για τη μάζα. Οι επαγγελματίες παίκτες, όπως εγώ, είναι για
αυτές ένα αναγκαίο κακό.
Ερ: Πιστεύετε ότι στο εξωτερικό στήνονται παιχνίδια για να κερδίσουν τα γραφεία στοιχημάτων, παράνομα ή μη;
Απ: Όχι. Αυτή είναι η σκέψη των Ελλήνων και η βάση αυτής της σκέψης
είναι πρώτον γιατί το ελληνικό πρωτάθλημα είναι αναξιόπιστο, χυδαίο και
βρομερό. Γι’ αυτό το χάλι ευθύνεται κυρίως η δημοσιογραφική φάρα,
γιατί έχουν την εξουσία στα χέρια τους και μπορούν να κρίνουν και
πολιτικά και αθλητικά και οικονομικά, αλλά δεν το κάνουν. Αν ήθελε ο
τύπος και τα ΜΜΕ θα υπήρχε κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσα σε
τρεις μήνες. Εγώ πάντως ποτέ δεν πόνταρα δεκάρα σε ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ό,τι στήσιμο έχω ακούσει έχει να κάνει με τους ποδοσφαιριστές να τα
στήνουν για να τα πάρουν από τους μπουκ. Ο μπουκ δεν έχει ανάγκη να
στήσει κανένα παιχνίδι. Αν πρέπει να παίξεις 4 παιχνίδια, ποιο να
πρωτοστήσεις; Ποιος μπουκ έχει το θάρρος ή τα χρήματα να στήσει μια
Manchester United; Όλα αυτά περί στησίματος είναι για τους παίκτες,
όποτε χάνουν τα λεφτά τους. Παιχνίδια μπορούν να στηθούν μεταξύ των
ομάδων όταν τις συμφέρει και τις δύο ή όταν η μια χρωστά κάτι σε μία
άλλη και αυτή της το ξεπληρώνει. Εγώ δεν ψάχνω για δικαιολογίες. Πιστεύω
ότι εγώ είμαι υπεύθυνος για ό,τι μου συμβαίνει, καλό ή κακό, και όχι
οι άλλοι. Αν έχασα ένα παιχνίδι και μετά μαθαίνω ότι ήταν στημένο καλά
να πάθω, έπρεπε να το ξέρω.
Ερ:
Ποια είναι η γνώμη σας για την απαγόρευση συμμετοχής των αγώνων του
ελληνικού πρωταθλήματος στο κουπόνι του στοιχήματος για λόγους
αξιοπιστίας του ελληνικού ποδοσφαίρου;
Απ: Είναι γελοίο το ότι δεν είναι. Γιατί το πρωτάθλημα, που
αιμοδοτείται από τον ΟΠΑΠ δεν είναι στο παιχνίδι του ΟΠΑΠ. Είναι σαν να
λέμε στους ξένους ότι εμείς δεν παίζουμε το πρωτάθλημα το δικό μας
γιατί είναι αναξιόπιστο.
Ερ: Παρά το γεγονός ότι το «πάμε στοίχημα» μπήκε πρόσφατα στη ζωή μας
υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια παράνομο στοίχημα και μάλιστα ανθεί, παρά
τον ανταγωνισμό του νόμιμου στοιχήματος. Ποια πλεονεκτήματα μπορεί να
έχει το παράνομο στοίχημα για κάποιον παίκτη;
Απ: Για εμένα κανένα. Για άλλους ίσως είναι οι καλύτερες αποδόσεις. Εγώ
πάντως προτιμώ τον ΟΠΑΠ, γιατί ακόμα και αν κερδίσεις στο παράνομο
στοίχημα, μπορεί να μην πληρωθείς και ύστερα πού να βρεις το δίκιο σου;
Εμένα ο μπουκ μου είναι ο ΟΠΑΠ, η εταιρία στοιχήματος. Όπου όμως
υπάρχει χρήμα, υπάρχει και παρανομία. Ένα από τους λόγους που δε
ασχολούμαι με το παράνομο στοίχημα είναι γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει
παράνομος μπουκ, ο οποίος θα αντέξει να με πληρώσει εάν κερδίσω ένα από
τα γερά στοιχήματα. Αν κερδίσω ένα στοίχημα, που πληρώνει π.χ 400
φορές τα λεφτά μου, πώς θα με πληρώσει; Εγώ πάντως δεν ασχολούμαι με
παράνομο. Να’ ναι καλά η εταιρία στοιχήματος και ο ΟΠΑΠ.
Ερ: Θεωρείται το στοίχημα ρίσκο για τον ΟΠΑΠ ή την εταιρία στοιχήματος,
γιατί μπορεί κάποια στιγμή τα αποτελέσματα να έρθουν διαφορετικά από
ό,τι επιθυμούν και να καταστραφούν;
Απ: Το ελληνικό κράτος και ο ΟΠΑΠ δεν είναι μπουκ. Μπουκ είναι ο
Κόκκαλης, η εταιρία στοιχήματος. Ο ΟΠΑΠ, το κράτος, παίρνει 40% από το
τζίρο του «Πάμε Στοίχημα» και δεν το νοιάζει, δε δίνει δεκάρα τσακιστή,
αν η εταιρία στοιχήματος χάσει ή κερδίσει. Η σύμβαση, η οποία υπεγράφη
μεταξύ Κόκκαλη και κράτους γιαμένα μπορούσε να κατηγορηθεί ως απάτη σε
δικαστήριο εις βάρος του Κόκκαλη. Ο Κόκκαλης παίζει σε ένα περιβάλλον,
που κέρδος 25% θεωρείται πολύ καλό και δίνει το 40% στον ΟΠΑΠ. Το
κράτος και ο ΟΠΑΠ δεν ρισκάρουν.
Ερ: Θα συνεχίσει το στοίχημα να έχει την ίδια επιτυχία στην Ελλάδα;
Απ: Ο κόσμος δε θα σταματήσει να παίζει, θα αυξάνεται. Δώσε του Έλληνα
τζόγο κι αυτός θα παίξει. Με ένα πράγμα όμως δεν συμφωνώ: άφησαν τους
μαθητές, τους νέους να μπουν στα πρακτορεία να παίξουν στοίχημα. Αυτό
κατά τη γνώμη μου είναι πολύ κακό. Και εγώ πιστεύω ότι αυτό θέλει το
κατεστημένο. Να μάθει τη νεολαία να παίζει τζόγο.
Ερ: Για ποιο λόγο;
Απ: Όταν ο άνθρωπος είναι πεινασμένος και πάει στο σπίτι του το βράδυ
μετά από 12-14 ώρες δουλειάς στον αγρό ή το εργοστάσιο και έχει φτύσει
αίμα ,αλλά δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, αυτός ο άνθρωπος κάνει επανάσταση
και φεύγουν τα κεφάλια του κατεστημένου. Άμα όμως ο άνθρωπος έχει τον
ηλεκτρισμό του, τις πιστωτικές του κάρτες, το τζόγο του, το
χρηματιστήριό του κλπ. δεν ασχολείται με επανάσταση. Το διεθνές
πολιτικοοικονομικοθρησκευτικό κατεστημένο έχει πάρει το μάθημα του και
δεν θέλει να την ξαναπάθει από μια επανάσταση. Το ότι ένας μαθητής
παίρνει το χαρτζιλίκι, που είναι για τυρόπιτες και παίζει στοίχημα,
είναι βδελυγμιαίο. Όταν οι μαθητές από το σχολείο είναι μέσα στο τζόγο,
αύριο μεθαύριο, που θα βγούνε στη δουλειά δε θα είναι πάλι μέσα στο
τζόγο; Πώς να υπάρχει μείωση του στοιχήματος λοιπόν; Πήγα μια μέρα στο
Βασιλόπουλο και έφευγα με τις τσάντες στο χέρι και εκείνη την ώρα
ερχότανε ένας πατέρας με τον γιο του, που δεν πρέπει να ήταν πάνω από 14
χρονών. Και κάτι λέει ο γιος στον πατέρα του και αυτός με φωνάζει και
μου λέει «Ρε Παρασκευά, δώσε του μικρού 3-4 στάνταρ γιατί με έχει
φάει». Αν κάνουν έτσι οι γονείς, τι να κάνει το κράτος; Γι’ αυτό λέω
ότι πρέπει να απαγορευθεί η είσοδος σε άτομα κάτω των 18 ετών στα
πρακτορεία, όπως γίνεται στην Αγγλία. Αυτό όμως έπρεπε να είχε γίνει από
την αρχή. Αν το σταματήσουν τώρα ορισμένοι μαθητές θα γίνουν μπουκ και
θα παίζουν έξω από τα σχολεία. Άλλο Λόττο, άλλο Τζόκερ και άλλο το
στοίχημα. Η γλύκα του στοιχήματος είναι τεράστια ειδικά σε ένα παιδί
15-16 χρονών. Σε αυτή την ηλικία είναι ξερόλες και νομίζουν ότι επειδή
τα ξέρουν όλα μπορούν να τα πάρουν από το στοίχημα.
Ερ: Το 1999 δημιουργήσατε ένα site για το στοίχημα, το beto.gr, το
οποίο σημειώνει μεγάλη επιτυχία τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.
Την περιμένατε αυτήν την επιτυχία;
Απ: Όχι. Διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, χωρίς καμία διαφήμιση. Ο
άνθρωπος πρέπει να ξέρει τι προσφέρει. Εμείς έχουμε ένα πάθος και όταν
είσαι παίκτης καταλαβαίνεις τι πάει να πει έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση.
Έχω μάθει business κοντά σε Εγγλέζους και Αμερικανοεβραίους, οι οποίοι
μου δίδαξαν ότι αν θέλεις να προχωρήσεις τότε οι συνεργάτες σου πρέπει
να είναι καλύτεροι από εσένα .
Στην Ελλάδα υπάρχει ο φόβος ενός προϊσταμένου για τη θέση του ή κυρίως
για να μην αποδειχθεί άχρηστος και γι’ αυτό το λόγο προσλαμβάνει
κάποιον υποδεέστερο. Εγώ κάνω ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή παίρνω στη
δουλειά μου ανθρώπους, που θα ήθελα πάρα πολύ να με αποδεικνύουν άχρηστο
5 φορές την ημέρα. Τεγόπουλος, Μπόμπολας, Κοντομηνάς, Μπατατούδης,
Κόκκαλης, Λαμπράκης, όλοι αυτοί αν ανοίξουν από ένα portal για το
στοίχημα ή ένα όλοι μαζί, εγώ σας λέω ότι δεν υπάρχει περίπτωση Έλληνας
να παίξει στοίχημα χωρίς να μπει στο beto. Θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή
γιατί αυτό το οποίο με ενδιαφέρει είναι αντικείμενο της εργασίας μου.
Αποφάσισα να το παραχωρήσω, όχι όμως στην Ελλάδα.
Η ώρα έχει φτάσει περασμένες δέκα όμως, και ο κ. Παρασκευάς πρέπει να
μας αφήσει για να ενημερωθεί για τους αγώνες. Άλλωστε, όπως ο ίδιος
είπε, δεν αργεί ο καιρός που θα αποσυρθεί: «…δεν σκοπεύω να περάσω το
υπόλοιπο της ζωής μου με τζόγο, τζογαδόρους και δημοσιογράφους. Θέλω να
πάω στο κτήμα μου με έναν σκύλο, δύο γάτους και 4 εκατ. μυρμήγκια».
Όπως έγραψα και χθες μετά τη πάσα του S.Betarini στην κεντρική
σελίδα τι να πω, τι να πρωτοπώ για τον αείμνηστο Διδάκτωρ του
στοιχήματος Γιώργο Παρασκευά . Καταρχήν εύχομαι όπου και αν είναι ,
είτε στη γη, είτε στον ουρανό να είναι καλά εκεί που είναι , αν δεν ήταν
αυτός πολύ απλά δε θα υπήρχα και εγώ σ΄ αυτό το χώρο, και να σας πω
και κάτι , τιμή μου, καμάρι μου και περηφάνια μου που έμαθα από τέτοιο
δάσκαλο .
~ Μέγας δάσκαλος, αλλά και εγώ πιστός και καλός μαθητής . Εποχές
μετά τα μέσα της περασμένης δεκαετίας όπου το πρωινό ξύπνημα
...μεσημεριανό για μα είμαι ακριβής συνοδευόταν από τη σκέψη και τη
λαχτάρα να πάρω την εφημερίδα ( Φίλαθλος ) να τον διαβάσω . Τον
«έπιασα» γρήγορα, πάντα όταν μίλαγε για στοίχημα οι αριθμοί, τα
στατιστικά , τα μαθηματικά είχαν πρωτεύοντα ρόλο, η αλήθεια είναι ότι το
«είχα» μπαίνοντας σε καλούπια δικά του καθώς και εγώ λάτρης των
αριθμών και της στατιστικής.
~ Άρχισα να αντιλαμβάνομαι τότε σιγά-σιγά το τι εστι πραγματικό
στοίχημα , το πώς έπρεπε να σκέφτομαι, το πώς έπρεπε να το αντιμετωπίζω
και δεκάδες άλλα πως που τα εφάρμοσα χαρτί και καλαμάρι με ατελείωτο
τεστάρισμα μελετώντας μερόνυχτα ...συν δικές μου θεωρήσεις όπου
κατέληξα εμπειρικά αυτοσχεδιάζοντας .
~ Ξέρετε από πού ξεκινούσε και που πού τελείωνε ο δάσκαλος , από το
«πάντα πρώτα οι φόρμες των ομάδων»
ψάχνοντας να παίξουμε ομάδες που προσφέρονται σε μεγαλύτερη τιμή από
ότι έπρεπε , ποτέ δεν κοντράρουμε έλεγε για οποιαδήποτε ειδησεογραφία ,
για οποιαδήποτε προϊστορία την πρώτη εντύπωση που μας δίνουν οι φόρμες
των ομάδων ...έγκλημα το χαρακτήριζε .
~ Όποτε και όταν αναφερόταν σε ειδησεογραφία, προϊστορίες και
κλπ προσωπικά πιστεύω ότι το έκανε καθαρά λόγο «επιχειρηματικής
αγωγής», στο site του έμπαινε πολύς κόσμος για να διαβάσει ειδήσεις
, ήξερε
ότι ο κόμος αρέσκεται σ΄ αυτό το παιχνίδι - παραμύθι ( όπως και σήμερα
και όπως πάντα )...που για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα πάντα μπορεί
κάτι καλό να προκύψει από την ειδησεογραφία αλλά για πάρτη μου είναι
μία στις τόσες για αυτό και δεν ασχολούμαι ποτέ με τα παραπάνω, διότι
δε μου κάνει το μία στις τόσες.
~ Από την πλευρά μου τεστάροντας αρκετό καιρό την οποιαδήποτε
ειδησεογραφία σε απουσίες , μεταγραφές , αλλαγές προπονητών , και
προϊστορίες κατέληξα . «Μούφα η δουλεία», ούτε καν στο 30% δεν υπήρχε
επιβεβαίωση σε όλα τα παραπάνω . Αντιθέτως οι φόρμες βγάζανε στα ίδια
τεστ 60%-70% επιβεβαίωση.
~ Όλα αυτά βέβαια δεν έγιναν εν μία νυκτί , έφαγα τις κεφαλίες
μου, το τρίψιμο της μούρης μου με χαμένα λεφτά . Έπαιζα σα βοσκός
κάποτε και εγώ, διάβαζα δεν παίζουν τρεις βασικοί ....πάρε την κεφαλιά
σου , έπαιζα στη γρίπη που έπιασε την ομάδα ...πάρε και αυτή να έχεις
να μετράς , κλπ, κλπ, κλπ για να μην κουραζόμαστε . Σβηστά όλα αυτά
πλέον με κατάληξη αυτό που διαβάζετε και μόνο αυτά που διαβάζετε καθώς
τη συνταγή της νίκης δεν την αλλάζουμε ποτέ .
~ Ο Γιώργος Παρασκευάς είχε το μικρόβιο από μικρός ,
χαρακτηριστικά ( μιλάει ο ίδιος ) είχε κάνει τον Μπουκ διοργανώνοντας
στοίχημα στο δημοτικό σχολείο με τους συμμαθητές του .... και μαντέψτε
τι αφορούσε το παιχνίδι; Τους έβαζε και τράβαγαν μαλακία ...μάλιτσα .
Μπουκιλίκι ...στο ποιος θα χύσει πρώτος . Για ποιος ήταν φαβορί και
αουτσάιντερ δε γνωρίζω να σας πω και πως εξελίχθηκε . Μη γελάτε, αυτός
ήταν , δεκάδες χρόνια μπροστά στο στοίχημα ο άνθρωπος .
~ Έχει πάει στη Αγγλία για να σπουδάσει δικηγόρος , αυτό ήθελαν
από το σπίτι ...και όπως χαρακτηριστικά έλεγε «αν ήταν να έκανα ότι
γούσταραν άλλοι , ίσως να ήμουν ένας δικηγόρος της πλάκας και να
λιμοκτονούσα, και έφτυνε το κόρφο του» ( φτου - φτου ) με το απαράμιλλο
αφηγηματικό χιούμορ του .
~ Άλλα πράματα είχε στα παρμένα μυαλά του, στοίχημα ,
σκυλοδρομίες , ιπποδρομίες με χαρακτηριστική αναφορά όπως έμαθε μετά (
μιλάει ο ίδιος ) έναν σταβλίτη που έδωσε 3 κουβάδες νερό πριν την
κούρσα στο άλογο ( φαβορί της κούρσας ) και δε μπορούσε να πάρει τα
πόδια του στην κούρσα με συνέπεια να χάσει ότι είχε απομείνει
ποντάροντας πάνω στο συγκεκριμένο άλογο ...φαντάζεστε μπινελίκι .
~ Μετά τα 50 του χρόνια ίσως και 52 χρονών ( μιλάμε για μετά τα
μέσα της δεκαετίας του 90΄, μια εποχή που πολλές από τις σημερινές
τρανές εταιρίες στοιχημάτων δεν υπήρχαν καν ) έστησε στην Αθήνα και
συγκεκριμένα στην Ηλιούπολη σε ένα διαμέρισμα μια εταιρία
ηχοπληροφόρησης μάλλον λάθος «τηλεηχοπληροφόρησης» , πολλοί θα ακούτε
για πρώτη φορά αυτή τη λέξη . Λοιπόν τι εταιρία ήταν αυτή ; Πουλούσε τα
αποτελέσματα των αγώνων από το τηλ (μεγάλες κονόμες έκανε ) , αυτό
ήταν το live scores μας . Στο συγκεκριμένο τηλ έχω πληρώσει τα μαλλιά
της κεφαλής μου 250.000 με 300.000 δραχμές το λογαριασμό ...ναι καλά
διαβάζετε .
~ Το τηλ ήταν 090252777 θα το θυμούνται οι παλιοί ( η γενιά των
σημερινών σαραντάρηδων ) , καθώς παίζαμε τα πάντα ανά λίγο και λιγάκι
παίρναμε το συγκεκριμένο τηλ για να ακούσουμε τα αποτελέσματα εκείνη τη
στιγμή από τη φωνή του Γιώργο Παρασκευά που είχε στήσει 5 - 6 πιάτα
πάνω στην ταράτσα του και τα είχε μάτι όλα . Εκείνη την εποχή είχα
στήσει και εγώ ένα πιάτο ( 1.80 ) με το text του sky στις σελίδες από
το 200 - 210 να έχει αποτελέσματα σε όλες τις Αγγλίας , αν δεν κάνω
λάθος το 208 η 209 έδινε το τελευταίο γκολ που έμπαινε , είχαμε και
κάτι CNN αρκετά καθυστερημένα αποτελέσματα ...που να αντέξεις . Και
δώστου κάθε λίγο και λιγάκι στο 090252777 με το Γιώργο Παρασκευά να μας
δίνει τα αποτελέσματα αβέρτα μεσημέρι , απόγευμα, βράδυ .
~ Δε θα ξεχάσω ποτέ ένα τηλ στο 090252777 γυρίζοντας από βραδινή
διασκέδαση , είχα ποντάρει 4 ματς δυνατά . Τα 3 είχαν περάσει και
περίμενα Μονπελιε - Μαρσειγ το οποίο στο πρώτο ημίχρονο ήταν 4 - 1 , το
άφησα έτσι και πήγα για διασκέδαση , τις πρώτες πρωινές ώρες που
γύρισα λέω για να πάρω να δω τι έγινε και στα άλλα ματς του
προγράμματος . Φτάνει στη Γαλλία ο Γιώργος Παρασκευας και λέει Μονπελιέ
τέσσερα Μαρσέιγ πέντε ....έπεσε το ακουστικό από τα χέρια μου ,
ξαναπήρα δεν το πίστευα . Αντιλαμβάνεστε μετά την επιβεβαίωση ότι δεν
έκλεισα μάτι .
~ Πουλούσε και μία ακόμα γραμμή με ειδήσεις στο 090257707 ( που
να τα ξεχάσω μια ζωή έφαγα και πλήρωνα εκεί πάνω ), σ΄αυτή είχα πάρει
πολύ λίγες φορές , έπεσα όμως σε μια περίπτωση που ήταν όλα τα λεφτά .
Έλεγε τις ειδήσεις της Ντέρμπι Κάουντι Παρασκευή βράδυ με την χοντρή
χαρακτηριστική και αθάνατη φωνή του .... « ο αριστερός ακραίος
οπισθοφύλακας ...ξερω ΄γω που να θυμάμαι ....της Ντάααρμπι στην πρωινή
προπόνηση έσπασε τα παήδια του και θα απουσιάσει από την αυριανή
κρίσιμη αναμέτρηση ...κλπ , κλπ . .
~ Κάπως έτσι τη βγάζαμε στα πέτρινα στοιχηματικά χρόνια , μάθαμε
όμως από τον αρχηγό. Μετέπειτα εκτός του «Φίλαθλου» ....το τι
απίστευτα πράματα είχε γράψει στην εφημερίδα δε λέγεται ...όχι μόνο
στοιχηματικά. Με μοναδικό τρόπο και με το κύριο χαρακτηριστικό της
δημοκρατίας, την ελευθερία του λόγου σε όλο το μεγαλείο ... προσπάθησε
να βγάλει μία στοιχηματική εφημερίδα στη αγορά , ένα εγχειρίδιο μάλλον
μικρό σχετικά το οποίο δεν πρόλαβε να πάρει ανάσα , του τη πέσανε με τη
μία , υπήρχαν τα δύο site και το «Χρημασπορ» όπου αρθρογραφούσε .
Σπάνια έβγαινε σε ράδιο και τηλεόραση παρά τα παρακαλετά καθώς θεωρούσε
τριβή του ονόματος του όπως υποστήριζε . Στα μέσα Ιουλίου του 2006
έφυγε από τη ζωή , τον πρόδωσε η βασανισμένη καρδιά του . Η μπίλια ήταν
απο τις μεγαλύτερες αδυναμίες του. Για μένα πάντα θα είναι εδώ καθώς
κομμάτι της ζωή μου.
~ Και όπως προανέφερα τιμή μου καμάρι μου και περηφάνια μου που
είχα τέτοιο δάσκαλο, που είχα ένα τέτοιο πρότυπο, όλοι άνθρωποι έχουν
τα πρότυπα τους, από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες μέχρι τις
μικρότητες , σαφώς απαιτείται βοήθεια από τον καθένα για να συμπληρωθεί
το παζλ ...διότι μία αντιγραφή, είναι απλά μία αντιγραφή, κακή τις
περισσότερες φορές αν είναι σκέτη . Απαραίτητη η προσωπική
πινελιά...χωρίς αυτή δε λέει.
~ Πολλές ατάκες του έγραψαν ιστορία , η μεγαλύτερη ίσως ατάκα
ήταν το « στάνταρ είναι μόνο ο θάνατος και οι φόροι» , έκανε μεγάλο
αγώνα για τη νομιμοποίηση του στοιχήματος στην Ελλάδα ...έλεγε ότι «θα
κονομήσω αν γίνει νόμιμο το στοίχημα» . Εκτός του αθλήματος επίσης
μεγάλος και τρανός , οι αναφορές του στους « Σουμέριους» , «12
Ο Πλανήτη»
, «σταυροφόρους» «Βατικανό», «πάπες» , «Μαγδαληνή» «περίργους» ,
«καθαρούς», «Αμερικάνικη φάρα» . «τραπεζίτες», « κίτρινη μαφεία» ,
«Μποτσουάνα». «καταραμένος θησαυρός» , «Το Αγιο αίμα και το Αγιο
Γκρααλ» , « Το Αγιον ποτήριον» .....μερικά από αυτά τα ατελείωτα.
~ Αυτά τα ολίγα για τον γκουρού του στοιχήματος , εγώ απλά είμαι
ο Guru του γκουρού, προσπαθώντας να σας μάθω ότι έμαθα από ένα μεγάλο
δάσκαλο, σαφώς έχω ρίξει πολύ προσωπική δουλεία - μελέτη ίσως όσο
κανένας , αν δεν είχα όμως σωστή βάση μπορεί να μην υπήρχε τίποτα,
ίσως δε μπορούσα να βγάλω άκρες . Όπως ήμουν ένας καλός μαθητής έτσι
πιστεύω ότι έχω βγάλει από το Surfbet πολλούς και καλούς μαθητές και
μαθητούδια που έμαθαν , μαθαίνουν να παίζουν , να σκέφτονται σωστά ,
για να μην πω ότι μια ολόκληρη στοιχηματική γενιά είναι επηρεασμένη από
το Surfbet .
~ Στόχος μου κάποια στιγμή , υγεία να χουμε , να γράψω ένα
βιβλίο για το στοίχημα και τα βιώματα μου περι αυτού, εκεί ο δάσκαλος
θα έχει περίοπτη θέση .. Αυτά τα λίγα S.Betarini που ζήτησες να πάρω
μέρος . Πάω για ύπνο καθώς λιώμα ...5:43 π.μ , να δούμε πότε θα σηκωθώ
και πότε θα γράψω .
Ο αείμνηστος ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ.
Ο αείμνηστος γκουρού ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ.
Δεν ειναι πια μαζι μας αλλα η "κληρονομια" που αφησε ειναι σημαντικη για μας τους παιχτες...
Για μένα η μεγαλύτερη ατάκα του ήταν η εξής.
Ένα αουτσάιντερ που κερδίζει κάπου-κάπου είναι προτιμότερο από ένα καυτό φαβορί που χάνει κάπου!
Όπως βλέπετε το εφαρμόζω πιστά! (γέλια) ( μπορεί να μην το έλεγε δημόσια αλλά του άρεσαν πολύ οι… μπόμπες!) (όπως και μένα)!
Οι… κανόνες του.
Βάζουμε στόχους με την έναρξη της κάθε σαιζόν και κάνουμε ταμείο στο τέλος της χρονιάς. Βλέπουμε το στοίχημα ως επένδυση και όχι ως «αρπαχτή».
Παίζουμε για να κερδίσουμε και γιατί γουστάρουμε το άθλημα. Δεν παίζουμε αρρωστημένα και δεν είμαστε ηττοπαθείς.
Παίζουμε
επιλεκτικά και όχι κάθε μέρα. Το καθημερινό παιχνίδι είναι ασύμφορο
λόγω της γκανιότας και εκτός αυτού μας παρασύρει σε ανεξέλεγκτες
καταστάσεις.
Θυμηθείτε: όσο σημαντική είναι η επιλογή ενός αγώνα άλλο τόσο σημαντική είναι η απόρριψη κάποιου άλλου.
Παίζουμε μια ομάδα στην απόδοση που θέλουμε και κρίνουμε ότι της αξίζει.
Δεν την παίζουμε όταν η απόδοση της πετσοκόβεται από τον μπουκ, μόνο και μόνο επειδή πιστεύουμε (!) ότι θα επαληθευτούμε.
Δεν υπάρχουν «άχαστα», ...Με αυτό σας τα εχω... πρήξει και εγώ! (γέλια)
Αποφεύγουμε το ποντάρισμα σε αμφίρροπα παιχνίδια και κυρίως στα τοπικά ντέρμπι των ομάδων.
Είναι προτιμότερο να ψάχνουμε στο κάθε κουπόνι τους άσσους και τα διπλά.
Η ισοπαλία είναι ένα αποτέλεσμα το οποίο μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή και από τις δυο πλευρές.
Ναι ΜΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ αλλά προσωπικά μου αρέσουν οι ισοπαλίες! ( για πολλούς λόγους που θα τους αναλύσω μια άλλη φορά)
Παίζουμε το μικρότερο αποδεκτό στοίχημα σε αριθμό αγώνων που μας προσφέρει ο μπουκ.
Αποφεύγουμε
τα μεγάλα στοιχήματα όπως και το άπλωμα του παιχνιδιού μας σε πάρα
πολλούς αγώνες, ακόμη και αν αυτοί παίζονται σε μικρούς συνδυασμούς.
Εδώ συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί του. Μόνον με ΜΟΝΑ παιχνίδια… βλέπουμε ΤΑΜΕΙΟ!
Παίζουμε όσα αντέχει η τσέπη μας! ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΩΣΤΟ.
Τα παιχνίδια των πρωταθλημάτων είναι προτιμότερο για στοιχηματισμό από αυτά των κυπέλλων και των διεθνών διοργανώσεων.
Το στοίχημα είναι δύσκολο «σπορ». Πολύ δύσκολο «σπορ», με προεκτάσεις στα μαθηματικά, την λογιστική και ειδικά στην θεωρία των πιθανοτήτων.
Μην κάνετε τους ξερόλες και τους μάγκες. Δεν τα ξέρετε όλα. Κανένας δεν τα ξέρει όλα.
Και θυμηθείτε: αυτοί που ξέρουν τα περισσότερα δεν τα μοιράζονται εύκολα. Μην πιάνεστε κορόϊδα από τους ειδικούς. Και αύριο μέρα είναι.
Στημένα παιχνίδια υπάρχουν. Εδώ υπάρχουν στημένες εκλογές, δεν θα υπάρχουν στημένοι ποδοσφαιρικοί αγώνες;
Όμως μην νομίζετε ότι κάθε στανταράκι που σας στέλνει αδιάβαστους το στησε ο book για να σας τα πάρει.
Αν δεν υπήρχαν εκπλήξεις, δεν θα υπήρχε ούτε στοίχημα, ούτε τίποτα.
Το στοίχημα δεν τελειώνει ποτέ. Μην παίζετε τα ρέστα σας σε ένα δελτίο για να πατσίσετε.
Από μια συνεντευξη που είχε δώσει στους Χρ. Ρόμπολη και Γ. Σαρηγιαννίδη.
Ερ: Πιστεύετε ότι το στοίχημα είναι περισσότερο θέμα γνώσης ή τύχης;
Απ: Δεν υπάρχει καμία τύχη στο στοίχημα. Είναι θέμα διαίσθησης. Γνωρίζω έναν πολύ ωραίο ορισμό για την τύχη:
«Η τύχη ευνοεί το προετοιμασμένο μυαλό». Άμα είσαι προετοιμασμένος βλέπεις τις ευκαιρίες.
Αυτό
ισχύει σε οποιαδήποτε πτυχή της ζωής. Άμα δεν είσαι προετοιμασμένος,
σου φωνάζουν οι ευκαιρίες και εσύ χαμπάρι δεν παίρνεις.
Ερ: Είναι εύκολο;
Απ: Όχι, ποτέ. Διότι το στοίχημα δεν έχει μεγάλη διαφορά από το χρηματιστήριο… Για να το κάνεις αυτό πρέπει να έχεις κάβα., να έχεις πείρα.
Και όταν μιλάμε για πείρα δεν μιλάμε να διαβάσεις κάτι στο ίντερνετ ή σε ένα εγχειρίδιο.
Πείρα είναι να τα χάσεις επί μία δεκαετία και να προβληματιστείς. Έτσι μαθαίνεις.
Ειδικεύσου σε ένα πρωτάθλημα , δύο το πολύ. Για παράδειγμα, εγώ δεν παίζω για να πάω ταμείο μια φορά την εβδομάδα.
Εγώ
θέλω να πάω ταμείο 3-4 φορές το χρόνο και να κλείσω σπίτια και
παραλίγο να κλείσω σπίτια αυτό το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε (13-14
Ιανουαρίου).
Ένα παιχνίδι δεν έκατσε και αν καθότανε δεν θα έκλεινα σπίτια, αλλά παλάτια.
Ερ: Θεωρείτε τους Έλληνες άπειρους παίκτες;
Απ: Παντού έτσι είναι οι τζογαδόροι. Πάντα οι εταιρίες στοιχημάτων ενδιαφέρονται για τη μάζα.
Οι επαγγελματίες παίκτες, όπως εγώ, είναι για αυτές ένα αναγκαίο κακό
Ερ: Πιστεύετε ότι στο εξωτερικό στήνονται παιχνίδια για να κερδίσουν τα γραφεία στοιχημάτων, παράνομα ή μη;
Απ:
Όχι. Αυτή είναι η σκέψη των Ελλήνων και η βάση αυτής της σκέψης είναι
πρώτον γιατί το ελληνικό πρωτάθλημα είναι αναξιόπιστο, χυδαίο και
βρομερό.
Γιʼ αυτό το χάλι ευθύνεται κυρίως η δημοσιογραφική φάρα, γιατί έχουν την εξουσία στα χέρια τους
και μπορούν να κρίνουν και πολιτικά και αθλητικά και οικονομικά, αλλά δεν το κάνουν.
Αν ήθελε ο τύπος και τα ΜΜΕ θα υπήρχε κάθαρση του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσα σε τρεις μήνες.
Εγώ πάντως ποτέ δεν πόνταρα δεκάρα σε ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ό,τι στήσιμο έχω ακούσει έχει να κάνει με τους ποδοσφαιριστές να τα στήνουν για να τα πάρουν από τους μπουκ.
Ο μπουκ δεν έχει ανάγκη να στήσει κανένα παιχνίδι. Αν πρέπει να παίξεις 4 παιχνίδια, ποιο να πρωτοστήσεις;
Ποιος μπουκ έχει το θάρρος ή τα χρήματα να στήσει μια Manchester United;
Όλα αυτά περί στησίματος είναι για τους παίκτες, όποτε χάνουν τα λεφτά τους.
Παιχνίδια
μπορούν να στηθούν μεταξύ των ομάδων όταν τις συμφέρει και τις δύο ή
όταν η μια χρωστά κάτι σε μία άλλη και αυτή της το ξεπληρώνει.
Εγώ δεν ψάχνω για δικαιολογίες. Πιστεύω ότι εγώ είμαι υπεύθυνος για ό,τι μου συμβαίνει, καλό ή κακό, και όχι οι άλλοι.
Αν έχασα ένα παιχνίδι και μετά μαθαίνω ότι ήταν στημένο καλά να πάθω, έπρεπε να το ξέρω.
Ερ: Θα συνεχίσει το στοίχημα να έχει την ίδια επιτυχία στην Ελλάδα;
Απ: Ο κόσμος δε θα σταματήσει να παίζει, θα αυξάνεται. Δώσε του Έλληνα τζόγο κι αυτός θα παίξει.
Με ένα πράγμα όμως δεν συμφωνώ: άφησαν τους μαθητές, τους νέους να μπουν στα πρακτορεία να παίξουν στοίχημα.
Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι πολύ κακό.Και εγώ πιστεύω ότι αυτό θέλει το κατεστημένο. Να μάθει τη νεολαία να παίζει τζόγο.
Ερ: Για ποιο λόγο;
Απ:
Όταν ο άνθρωπος είναι πεινασμένος και πάει στο σπίτι του το βράδυ μετά
από 12-14 ώρες δουλειάς στον αγρό ή το εργοστάσιο και έχει φτύσει αίμα
,αλλά δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, αυτός ο άνθρωπος κάνει επανάσταση και φεύγουν τα κεφάλια του κατεστημένου.
Άμα
όμως ο άνθρωπος έχει τον ηλεκτρισμό του, τις πιστωτικές του κάρτες, το
τζόγο του, το χρηματιστήριό του κλπ. δεν ασχολείται με επανάσταση.
Το
διεθνές πολιτικοοικονομικοθρησκευτικό κατεστημένο έχει πάρει το μάθημα
του και δεν θέλει να την ξαναπάθει από μια επανάσταση.
Το ότι ένας μαθητής παίρνει το χαρτζιλίκι, που είναι για τυρόπιτες και παίζει στοίχημα, είναι βδελυγμιαίο.
Όταν οι μαθητές από το σχολείο είναι μέσα στο τζόγο, αύριο μεθαύριο, που θα βγούνε στη δουλειά δε θα είναι πάλι μέσα στο τζόγο;
Πώς να υπάρχει μείωση του στοιχήματος λοιπόν;
Πήγα μια μέρα στο Βασιλόπουλο και έφευγα με τις τσάντες στο χέρι και εκείνη την ώρα ερχότανε ένας πατέρας με τον γιο του
, που δεν πρέπει να ήταν πάνω από 14 χρονών.
Και
κάτι λέει ο γιος στον πατέρα του και αυτός με φωνάζει και μου λέει «Ρε
Παρασκευά, δώσε του μικρού 3-4 στάνταρ γιατί με έχει φάει»
. Αν κάνουν έτσι οι γονείς, τι να κάνει το κράτος;
Γιʼ αυτό λέω ότι πρέπει να απαγορευθεί η είσοδος σε άτομα κάτω των 18 ετών στα πρακτορεία, όπως γίνεται στην Αγγλία.
Αυτό
όμως έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή. Αν το σταματήσουν τώρα
ορισμένοι μαθητές θα γίνουν μπουκ και θα παίζουν έξω από τα σχολεία.
Άλλο Λόττο, άλλο Τζόκερ και άλλο το στοίχημα.
Η γλύκα του στοιχήματος είναι τεράστια ειδικά σε ένα παιδί 15-16 χρονών.
Σε αυτή την ηλικία είναι ξερόλες και νομίζουν ότι επειδή τα ξέρουν όλα μπορούν να τα πάρουν από το στοίχημα.
Το «αντίο» του Παρασκευά…
Ένα άρθρο το Γιώργου Παρασκευά που αποδεικνύει ακόμα και μετά θάνατον ,τη θρυλική του μορφή.
Το έγραψε πριν εφτα χρόνια, λίγο πριν μπει στο χειρουργείο για την εγχείρηση στην καρδιά, που έμελλε να τον προδώσει…
«Πλάκα-πλάκα, αλλά καμιά εγχείρηση δεν είναι αστεία υπόθεση.
Πόσο μάλλον μια τεράωρη εγχείρηση που σου αφαιρούνε την καρδιά και την βάζουνε στον πάγο λες και ήτανε κόκα—κόλα,
κάνουνε σταυροβελονιά με τις αρτηρίες σου και μετά σου βάζουνε πίσω την καρδιά ελπίζοντας πως θα ξαναχτυπήσει!
Υπάρχουν
πιθανότητες να κλατάρει το εργαλείο, να πας γενικό πάσο, να σπρώχνεις
προς τα άνω γρασίδι και τουλίπες, να γίνεις ένας “πρώην”.
Αν πεθάνω, θα ήθελα να γίνουν τα ακόλουθα:
Θέλω να γράψει τον επικήδειο μου ένας τζογαδόρος.
Δεν χρειάζεται να έχει ευφράδεια, μόνο να έχει καταλάβει πως το προκαθορισμένο στοίχημα δεν είναι θέμα στάνταρ,
αλλά θέμα αποδόσεων. Ίσως ο επικήδειος γίνει η αφορμή να βάλουν μυαλό δυο-τρεις ξεροκέφαλοι.
Για
τις πρώτες έξι εβδομάδες θέλω να έρχεται στον τάφο μου ο ευγενέστατος
πράκτορας του ΟΠΑΠ από το Αιγάλεω, ένας άνθρωπος που γνώρισα μόνο από
τηλεφώνου, που επί τρία χρόνια μου τηλεφωνούσε ανελλιπώς κάθε Παρασκευή
απόγευμα για νέα από Αγγλία και την γνώμη μου για το έκτακτο δελτίο.
Θα
είναι η σειρά του να με εξυπηρετήσει, ψιθυρίζοντας πάνω από το μνήμα
μου τις ελλείψεις στην Αγγλία και Σκωτία, μπας κι εκεί που θα είμαι θα
υπάρχουνε μπουκ για να κάνουμε κανένα τζογαδόρικο πραξικόπημα, να τα
πάρουμε από τα χερουβείμ.
Να
έρθει κι ο Μελισσιώτης, αυτός ο απίστευτος που πέρσι μου τηλεφώνησε
από το μαιευτήριο την ώρα που γεννιότανε ο γιός του, για να με ρωτήσει
για δυο στάνταρ στο έκτακτο ΠΡΟ-ΠΟ. Ανεπανάληπτοι και οι δυο, χαίρουν
της άκρας εκτίμησης μου...
Στην ταφόπετρα μου θέλω να γραφτεί το εξής: “Ούτε το τσιγάρο τον έφαγε, ούτε η χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια.
Η τσουλα η Κουήν οφ Σάουθ και η Νταμπάρτον στη Γ΄ Σκωτίας τον φάγανε”.
Όταν νομιμοποιηθεί το στοίχημα στην Ελλάδα, θέλω να μαζευτούν τζογαδόροι στον τάφο μου.
Ν΄ ακουμπήσουν τα δελτία στην ταφόπετρα μου και να γράψουν νόμιμα παρολί.
Να ξέρουν όμως πως, αν στοιχηματίσουν σε περισσότερες από πέντε ομάδες, θα γίνει σεισμός,
θ΄ ανοίξει ο τάφος μου και θα βγω για να τους κυνηγήσω φωνάζοντας:
“Ρε καριόληδες, βρυκολάκιασα εξ αιτίας σας. Μια ζωή σας φώναζα να μην παίζετε πολλές ομάδες γιατί θα πάτε φυλακή, τώρα θα το φωνάζω και στον θάνατο”.
...Σήμερα απλά παρουσίασα ( όσο μπορούσα) τον ένα και μοναδικό ΓΚΟΥΡΟΥ του στοιχήματος.
Θα επακολουθήσουν πολλά άρθρα του ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ από το αρχείο μου σαν φόρο τιμής στον… δάσκαλο,
τα οποία δεν θα αφορούν μόνον το στοίχημα, όσοι πιστοί… προσέλθετε.
