Το μεσημέρι της Παρασκευής η κηδεία του τραγουδιστή και ηθοποιού Νίκου Δημητράτου http://www.youtube.com/watch?v=Q77gc2HmSDE http:
http://www.youtube.com/watch?v=_ELOxyWQ_FQΟταν έφυγε ο Στέλιος έκλαψε το σύμπαν. Δικαίως, επρόκειτο για τον άνθρωπο που άγγιξε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο την ψυχή του Έλληνα σε μια άλλη εποχή. Φτώχιας, αδικίας, προσφυγιάς. Σήμερα έφυγε αθόρυβα μια επίσης τεράστια μορφή του ελληνικού τραγουδιού και θεάτρου.
Ο Νίκος Δημητράτος. Ποιος; Ημουν σίγουρος ότι θα με ρωτήσεις. Σειρά μου, τώρα. Εχεις ακούσει το «Ρεμπέτικο» σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους Νίκου Γκάτσου; Αν όχι, κάνε μια βόλτα να μιλήσω με τους υπόλοιπους μέχρι να επιστρέψεις με τον κηδεμόνα σου.
Σε αυτόν τον δίσκο σταθμό της ελληνικής μουσικής δημιουργίας, ο Δημητράτος έχει τον κεντρικό ρόλο. Είναι ο ερμηνευτής που απογείωσε την εμπνευσμένη σύνθεση. Στο «Μάνα μου Ελλάς» όλα τα λεφτά είναι η εισαγωγή. Ξεκινάει με το σαντούρι του ο τεράστιος Αριστείδης Μόσχος και ακολουθεί με το βιολί του ο μέγας Στάθης Κουκουλάρης. Ο Δημητράτος ορμάει με φωνή απόμακρη και γυρίσματα αλλοιώτικα, από ό,τι είχαμε συνηθίσει. Γυρίσματα που βγάζουν πόνο, καημό, ελπίδα, παράδοση. Κάθεσαι. Στήνεις αυτί και κλείνεις τα μάτια. Ταξιδεύεις πρώτα με τις νότες, που εκφέρονται μεγαλειωδώς από τον Δημητράτο.
Εφυγε ο αξιοπρεπής και ταλαντούχος Νίκος Δημητράτος σε ηλικία 71 χρονών με παράσημα κάμποσες σπουδαίες δουλειές. Δεν τις ξέρεις γιατί δεν τις έψαξες να τις ανακαλύψεις. Το τσαντήρι που αυτοαποκαλείται μουσική βιομηχανία της Ελλάδος φρόντισε τα τελευταία 30 χρόνια να σου βάλει πρώτο ράφι ότι σκουπιδομάνι και μπούτι έχει βγάλει η αγοραία πίστα. Ωραίο το μπούτι να το φας με πατάτες στο φούρνο ή, να το μπανίζεις εφόσον ανήκει σε μια καλοσχηματισμένη νεαρά. Εδώ, όμως, μιλάμε για μουσική. Για τέχνη. Για τον ασπασμό των αγγέλων προς τα άστρα. Υποκλίνομαι και αποχαιρετώ τον Δημητράτο. Βάζω το «Ρεμπέτικο». έγραψε Ο ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑΣhttp://www.youtube.com/watch?v=2YXaf7aafcY